Le Funky Falafel
(Gepubliceerd op 12 september 2017 in Charlie Magazine) Swaane ruilde haar hectische leven in Antwerpen in voor een zoektocht door Frankrijk in een kleine caravan, samen met haar man en drie kinderen. Op Charlie vertelt ze regelmatig een stukje van haar verhaal. In het vorige hoofdstuk trok ze de deur van haar schrijversnest voorgoed achter …
Het einde van mijn schrijvershol…
(Gepubliceerd in Charlie Magazine op 12 mei 2017) Als er op een vroege zondagochtend in januari, wanneer het nog pikkedonker is, op je deur wordt geklopt, dan weet je dat het geen goed nieuws is. Januari brengt koude en sneeuw en… kapotgevroren leidingen. Mijn schrijvershol en bij uitbreiding het hele voormalige burgemeestersgebouw zijn onbewoonbaar …
Verliefd op een huis dat nog niet af is…
(Gepubliceerd in Charlie Magazine op 6 januari 2017) De twee meest gestelde vragen op dit moment zijn: ‘Hadden jullie zelf verwacht dat het zo lang zou duren?’ en ‘Zouden jullie dat nog eens overdoen?’. Op de tweede vraag kan ik onmiddellijk en met een stellige ‘Nee!’ antwoorden. Mocht ik me ooit nog in een situatie …
Soms is het leven gewoon k*t!
Soms is het leven gewoon k*t. Dat mag ook al eens gezegd worden vind ik. De afgelopen maanden waren heel zwaar. Van de roze wolk van de eerste jaren schoot niet meer veel over. Dat simpele leven in de bergen werd een nachtmerrie. Zelf een nest bouwen werd een loodzware opdracht en het einde leek …
Tijd die door je handen glijdt en een wereld die davert
Tja, het leven gleed door mijn handen. Ik had nochtans zo’n drang om te schrijven maar er was wederom die heerlijke zomerdrukte. En dat gaat hier gepaard met zo’n kracht dat ge ineens maanden vooruit wordt gekatapulteerd. Vrienden, familie, vrijwilligers stromen toe, steken de handen uit de mouwen en bedelen om wat aandacht. En dat …
De wetten van de Jungle
Dit artikel verscheen op 10 september 2015 in CHARLIE MAGAZINE. Afgelopen weekend daalden Thiery en ik de bergen van de Ardèche af met een volle camionette en aanhangwagen om ons aan te sluiten bij het event ‘We gaan naar Calais en nemen mee…’, een burgerinitiatief uit België dat heel veel mensen op de been had …
Wij gaan naar Calais en nemen mee…
Machteloosheid. Dat moet zowat het sterkste gevoel zijn dat ik krijg bij de vele en steeds indringender berichten over vluchtelingen. De beelden die in de sociale media circuleren, vervullen me dikwijls met verdriet. Sommige reacties doen mijn maag keren en veroorzaken plaatsvervangende schaamte. Op welk moment zijn we zo ver weg gezakt dat we die …
De rondborstige migrante met rode huid en accent
Zal ik eens iets toegeven? Voordat wij begonnen met de biscuiterie had ik nog nooit koekjes gebakken. Echt, nog nooit. Waarom? Geen idee. Ik had nochtans tussen al mijn kookboeken ook veel koekjesrecepten. Maar geen tijd? Geen zin? In ieder geval was Bert altijd al diegene die beter was in fijnere patisserie. Ik ben de …
Een gewone werkdag
De zon schijnt. Ik beslis om niet met de R4 de berg op te tuffen naar het werk, maar trek mijn berg botinnen aan en neem een kleine omweg door het bos. De twee honden gaan mee want net zoals ikzelf, hebben zij na een lange winter te luieren op de zetel of voor de …